sahibinden mısralarimgelerini kaybetmiş bir şiir gibi bakıyorum aynadaki suretime yalın ve anlamsız... sahi hangi mısrada kaybetmiştim kendimi ? var mıydı kafiyem? bir günüm diğerine uyuyor muydu? hiç sanmıyorum ben hep serbest yazardım oysa akardı tümceler bazen bir çığ gibi devrilirlerdi üstüme özne olmaktan sıkılır, gizlenirdim. kaç kalem kendi kurşunuyla intihar etti ellerimde kaç sayfa kağıdın düşleri buruştu avuçlarımda hatırlamıyorum. bir gün şiirimin kıyısında buldum seni hırçın dalgalarınla kumsallarıma deniz yıldızları atıyordun ve çektim kınından sözcüklerimi sen dedim heyhat! hangi masalın gerçeklik payısın? Gülay Bulut |
Ne diyebilirim dostuım harikasın