GÖNÜL IRGATI...!Süzüm süzüm süzüldükçe, dimdik yokuşlardan, Hüzün yüklü sırtım, gam taşırım hiç durmadan, Köhne kalelerin ırgatı diye, bahsedilir adımdan, Çok dimalar çıktı, daha nicesi çıkacak bu diyardan... Köroğlu, zaloğlu, ne yiğitler göçüp gitti buradan, Bir esamedir okunuyor yıllar yılı, hiç durmadan, Çalmadan, çırpmadan, garip yetim hakkı almadan, Namıyla dürüstçe yaşadılar, rezil rüsva olmadan... Bir amaçtı onlarınki, edep haya, din ile imandan, Bilinçle uğraş verdiler, hedef için hiç durmadan, Adam olabilmekmidir esas olan, tıkanıp kalmadan, Belki gönül ırgatı olup, manaya dalmaktır haz alınan... Çırılıçıplak kalacağımı bilsemde, her an anadan üryan, Bin parçaya bölünse bedenim, dayan derim ha dayan, Sorup dururum ben özüme, ne bu hayalin nedir rüyan, Umutla bekle sabreyle gör, gece çöküp gün ağarmadan. -------------------------------------------------------------------- Bir vuslatın özlemidir bendeki, oldukça olgunlaşan; Bir hasretin kendisi içimde durupda, çoştukca coşan...!!! Yazıp durdu kelâmı, döktüde yine olanca dize satırı; Riya, güya dinlemez, yüklenir durur GÖNÜL IRGATI...!!! Gurbetten Bir CAN ! ---- Gizemlikartal---- |
öldüm ben bu şiire.........................Kendini anlatımın bir sebebi olmalı. Ama çok güzel bir şiir olmuş yüreğinizin sızısı.
Kutluyorum.
saygılarım.la