TESLİM OLURSUN SONUNDA
Sensizlik
Gün ve gün eriyen umutlar İçimdeyse sinsi bir delilik Artık anılar hatıralar Nur yağdırır gönlümüze Gerçek mi yoksa bu yaşananlar Geceye dönmüş bak aydınlık günler Nasıl da sarmış bütün çevremizi Gece çöreklenmiş sanki içimize Sevgisizlik Hayat kadar yaşam gibi acımasız Nefes almak kadar zor Eğer yakınsa sana bu yalnızlık Yoksa birde seni anlayan Ayakta durmak ta zor. Uzayıp gidiyorsa onsuz saatler Yıl gibi geliyorsa her dakika Tek teselli yine hayaller Ama düşünmek bile zor. Ayrılık Ölüm misali soğuk Yaklaştıkça sırıtarak Erirsin bitersin karşısında Kanın, bütün bedenin donuk Çaresiz teslim olursun sonunda. 30.05.2002 |