YERE DÜŞEN İLK SARI YAPRAKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Uzunca bir ayrılıktan sonra
Özlemle döndüm geldim buraya. Tanıdık, tanımadık dostlara, Duygulu yüreklere, merhaba! Farkında olmadan sonbahar gelmiş... Toprağa düşüverdi ilk sarı yaprak. Beklenen sevgiliyi karşılar gibi Onu ne güzel de karşıladı toprak! Nazla, süzülerek düşen sarı yaprak Elbette böyle yalnız kalmayacak. Gerisi de gelecek sarı yaprakların Yağmur misali, sağanak, sağanak! Ya onları dallarında taşıyan ağaçlar... Kalakalırlar orta yerde çırılçıplak! Belki de arkalarından el sallarlar Giden parçalarına bakıp, ağlayarak! Bizde sarı yapraklar gibi değil miyiz? Düşmez miyiz bir bir kara toprağa? Sarmaz mı bizi de o kara toprak? Sevgiliyi sarar gibi, kucak kucak! Her sonbaharda düşen ilk sarı yaprak Dönüşü imkânsız yolculuğu anlatır bana. Her sevgiliyi verdikçe kara toprağa Benzetirim, yere düşen ilk sarı yaprağa! MUSTAFA YÜKSEL |
hüzün ve gerçekler var şiiriniz de..tebrik ediyorum..