Gök Donlu Güvercin..............................................(Miço ‘ ma / Altay Çapan ‘ a) susmak donuk bir resim çoğu an kanayan / içe akan ırmak aldırma yarım hallerime yüzüm ellerinde kalsın yüzsüzlüğüm bende yakarım söz / en kırılgan gecende / gök donlu güvercin kalem tutuşturdu eline ki bir tüydü hayat / usta (,) us işidir çıkıp şişeden / esrimek çayın deminde ki muştudur bana başım üste taşınan eksik alınmış bir nefes kendine acısın bizsiz geçen zaman sevgim / iki yakanda gri köpüklerde kaldı gecen vakittir beyaza alabanda tenime ter yakamoz cigaramda yanıyor küfür umudun eril ıngasıdır her acı bitimi budur yaşamın imi söyle bilmeyenlere miço antik bulgular gibidir anılar kaç gecenin köründe bahar var umudun menzili yaşam kadar ama biz zaman aşımı geceydik özlerdik denizi kaç sevgi taşımı vurduk kıyılara gün sürüsü gibi güderken zaman sizi |
kaç sevgi taşımı vurduk kıyılara
gün sürüsü gibi güderken zaman sizi ..."
Zamanın güdümünde kaybolan, kayıp edilen yıllar...
Dönüşümsüz ve iz/düşümsüz.
Savrulup giden dalgaların köpüğünde
Kaç bahar, kaç kış kaldı ki ömrümüzde...
Hoş geldiniz değerli hocam. Nice şiirlerde görüşmek ümidiyle.
Saygıyla selamlar Mersin'den/İzmir'e...