kerkük
Osmanlıya mekan idin bir zaman
gonca güllerini yoldurdun kerkük serdarlar yaşardı sende her zaman düşmanı bağrına doldurdun kerkük senin çilen bitmez oldu ırakta artık duruyorsun bizden ırakta türk milleti senin için merakta özlere acılar saldırdın kerkük kervanlar konardı senin çölüne alem imrenirdi tatlı diline koca cihan hayran idi gülüne sam yeli esmeden soldurdun kerkük aşıkların senem diye seslendi şu bağrında koç yigitler beslendi kızanların yari için süslendi namertlere bayrak kaldırdın kerkük içinden geçerdi piranlar yolu vuslatı muhabbet keramet dolu naçarı kesiktir bağlıdır kolu o eski töreyi öldürdün kerkük bombalar patladı senin döşünde nice hain dolanırmış peşinde sevenlerin hayalinde düşünde vatan sevgisini bildirdin kerkük derdi varım yazar senin derdini hep kucaklar yiğidini merdini soydaş bilir kardeş olan ferdini sonunda düşmanı güldürdün kerkük |