KÖYLÜ KARDAŞBunca ağır yükler sırtında iken, Gül gülebilirsen, gül köylü kardaş. Bu ağır yüklerin farkında iken, Öl ölebilirsen, öl köylü kardaş. Kimse gelip sormaz garip halını, Kestiler bindiğin sağlam dalını, Ağalar, patronlar böldü malını, Böl bölebilirsen, böl köylü kardaş. Topladın kurtlara verdin koyunu, Verdin dağ, taşını, verdin suyunu, Başına oynanan bunca oyunu, Bil bilebilirsen, bil köylü kardaş. Kimse bilmez hayatla telaşını, El koyup aldılar ekmek, aşını, Erdinç mendil verdi gözün yaşını, Sil silebilirsen, sil köylü kardaş. |