Nihayetinde
Bir yaratılışın sahnesindedir insan
Beşerlikten kurtuluşla hakikatin iklimine koşan

Bazen korkan
Bazen de umutla anlamlaşan can
Damarları turlayan kalpte mana bulan aşkı kan

Ne olacak
Vakit halin dirliğine neyi anlatacak an
İşte çekip gidiyor efkârlı zaman aşka kan ve inan

Ne derler
Gamı senin için hazan, zan ki hali yıkan
Uyan uyanasın ki kalbinde anlamlaşmıyor zaman

Nice rıhtımlar
Hikâyelerle buluşup sırra gark oldu
Nedense tefekkür insanın halinden uzaklaştı aşktı

İnsan hakka
Kul olmak için yaratılmıştı niye soldu
Hani umut başaklar misali heyecandı ne başkalaştı

Oysa sosyoloji
Umursanmadı siyaset bir handikaptı
Böl parçala yut taktiği evvel zamanın kozuydu oldu

Dışlamak
Marifet sayıldı insan olduğuna bakılmadı
Kim niye böyle yaptı tahkiksiz teslimiyet iman mıydı?

Secdeler
Kim için yapılıyordu o hesap vefa arındaydı
Zaman kalp için hardı aşk niye vardı ihsan başkaydı

İhlâs aşk
Olmalıydı lisan kalbin esini aşksız olamazdı
Korku niye kuşatırdı edepten azade olmamak sanattı

Oysa ressamlar
Düşleyerek dururlar düşünmeyi iyi anlar
Hissiyatın tılsımında çizilen manzaralar renkte aşk var

Ah birde
Halin toprağında uhde kalan nazlar o niyazlar
Nerde buluşurlar elbette hakkı anlamak letafetli bahar

Durma toprağın
Kokusuna yaban kalma katreyi de anla
Hicranın tınısından korkma gönül için hüzün bir başka

Şayet vicdan
Varsa insan onun dilini anlamıyorsa aşkla
Mizan hakkıyla anlaşılmazsa insan olmak yetmez nazsa

Yedi düvel
Bir araya toplanıp cenk yapsa eğer aşk yoksa
Ve muhabbet bulunmuyorsa sadakat unutulmuşsa başka

Mazi anlatmıyorsa
Ati gayreti umuda yetişmiyorsa hasta
İşte bir kul olmak bu noktayı nazarın hazzıyla anlaşılırsa

Kime tabi olmak
Nedenleri ibretle sorgulamak merakınsa
Akıl bunun için varsa kalbin aşkı insanın ikliminde farksa

Ömür merdivenleri
Düşünmek için duraksa aşkı hazla yaşa
Şimdi yaslan arkana dal mısraların arasına sen halini anla


Mustafa Cilasun