Yokluğun Gibi Batıyor GüneşEn küfürbaz dizesinde içim / yokluğundan Kıyıda gün ölüleri Dünlerde ölen / sensiz Ağrılı bir ıslık yıldız sesleri Rüzgar utangaç / kokunu taşıyamadığından Sen dudaklarında kaldığım kadın Tenine soyunduğum Sıyrıl da gel yalnızlığından Islağım kurumadan Her geçişimde bir basamak çoğalıyor O bildik merdiven, öpüştüğümüz Her basamak hırçın güz Yoksan Düne ya da güne ait takvim yaprağında Bir düşüm öncesi Kapı numaraları hüzün geçilen sokaklarda Tanırım bu yokluğunun sesi Düş teknesinin düşü yarın Kalan günlerde eskimek birlikte Gerekli şeyler anlatırken gereksiz şiirler Yunus dilinde Her şey bıraktığında kaldı Zaman bile Zamansız yaşardık seninle zamanı Bu yüzdendir hiç kurmayışım saati Yokluğun gibi batıyor güneş Şimdi akşam ve yüzleşme vakti Göz batımında Tüm hançerler çıkmada kınından Acının çıkınından Yontu yalnızlığında düşüm Hiçbir yalan gerçek değil senin kadar Ne kıyı ne deniz olmak / yokken seni yaşamak Bu yüzden ıssız gülüşüm |
kaleminiz daim olsun saygılar...