ÇÖLÜNE KAPILDIM
Ben senin nice yağmurlarında ıslandım, doluna vuruldum,
Sellerine kapılıp karlarında dondum, o güneşinde eridim, Nice fırtınalarında yıkıldım savruluşta, kendimi kaybettim, Çölüne kapılıp yandım kurudum, onca serabınla döndüm. Senin tüm benciliğinin isterik istemlerine doydum, Sadece o acılar içinde ben yoğruldum… İçtin hazla kana kana damarımdan, zevkinle kanımı da sen, Gözlerimin içinde de aynalarınca kendi, sevinile eriyiverdin, Dudakların ilada duygumun pınarından giderdin, susuzluğun, Ellerime doladın bedenini, o sevinin çok hazlarını da buldun. Kahırlarla üstüme zalimce dalga dalga yıkılır oldun, Sırtıma fuzuli yük oldun, ebediyetten… Tattın özlemlerinle aşk şerbetimi, hep rüyalarında yoğruldun, Kendini kaybetmiş buruşurken, benimle uyanışlarda dirildin, Özünle koşmadın kucağıma, hepte beni yerden yere vurdun, Sen benim bahtımın kasırgaları idin, viran edipte kayboldun. Beni de susturup, o kapkara bahtımın içine gömdün, Sen ise, o kördüğümünle yok oldun… (02.02.10)AZAP… |