Gönül dostlarıyız diye söylerler,
Kimi ne zaman denemişler, bilmem.
Hepsi beraber olup yer, içerler,
Hangi şer günde dost olmuşlar bilmem.

Gerçek dost iyi günde belli olmaz,
Başın darda, kimse çevrende kalmaz,
Asıl gönül dostu o an bırakmaz,
Kim kimi nasıl dost seçmiştir, bilmem.

Sütlü iken kova ile gelenler,
Zayıf düşünce yemi vermeyenler,
İnişli, çıkışlı yol bilmeyenler,
Nasıl gönülden dost olmuşlar, bilmem.

Gönülden bağlanmayı bir öğrensem,
Kazık yemeden dostlarımı seçsem,
Ömrün çoğu gitti, eh, yarı sersem,
Nasıl dost seçilir öğreten bilmem.

Her kuş kendi sürüsünde uçuyor,
Ben gibi hantaldan herkes kaçıyor,
Gören vah deyip dudaktan acıyor,
Şimdiye kadar el tutanı bilmem.

Dostlar arasına çıkar girince,
Kimlikler ortaya çıkar sinsice,
Secdeler yalakalık gösterince,
Kimler Hakk’a kulluk yapıyor, bilmem.

DURSUN YEŞİL