BİLMEZDİM
Hüzünler şehrinde garip yolcuydum
Barınağım yoktu, hanı bilmezdim Karanlık dünyanın dört bir ucuydum Gecelerim vardı, günü bilmezdim Bir kıvılcım görsem yanar erirdim Çöllerde meçhule doğru yürürdüm Gözlerim yoktu ki nasıl görürdüm ? Gittiğim tarafı yönü bilmezdim Başım dönüyordu dünya durmuştu Kalbim buz dağında mekan kurmuştu Milleti konuşmak sohbet yormuştu Bense tek hecelik konu bilmezdim Güçsüzdüm, yel vursa eğiliyordum Küçük bir el değse dağılıyordum Zaman girdabında boğuluyordum Yarın zaten yoktu, dünü bilmezdim Garip, sesi kırık bir sazdım sanki Kendi mezarımı ben kazdım sanki Yakılmış, yıkılmış enkazdım sanki Eskiydim, haraptım yeni bilmezdim Gün geldi içimde eridi buzlar Türküler söylendi, çalındı sazlar Misafirim oldu en büyük hazlar Çünkü önceleri seni bilmezdim Aşık OBALI |
Türküler söylendi, çalındı sazlar
Misafirim oldu en büyük hazlar
Çünkü önceleri seni bilmezdim
obalı hocam,güzel şiirinizi kutlarım saygılarımla