Kara Gözlerin
Ateş mi, güneş mi anlayamadım
İçimi yakıyor kara gözlerin Gözümü gözünden ayıramadım Bambaşka bakıyor kara gözlerin Olmazki sevdanın kenarı, dibi Sev demiş bu canın ulu Habibi Gözlerin bir nehir, bir ırmak gibi Sel gibi akıyor kara gözlerin Kışın kardelenim, yazın petünyam Senle aydınlandı karanlık dünyam Gündüz Hyalimsin, geceler rüyam Gönlümde açıyor kara gözlerin Işık oluyorlar gecelerime İlham oluyorlar hecelerime Bu bitmez sandığım acılarıma Mutluluk saçıyor kara gözlerin İster azat eyle istersen köle Kutsaldır bu aşka çekilen çile Yansın bu bedenim bakışın ile Ok gibi batıyor kara gözlerin Şikayetim olmaz bu aşktan yana Zehir olsa bile doldur ver bana Ölüm baş üstüne sevdiğim amma Hasreti dağlıyor kara gözlerin |
İlham oluyorlar hecelerime
Bu bitmez sandığım acılarıma
Mutluluk saçıyor kara gözlerin
...güzellik içten gelen bir esinti gibidir....
en güzel esintiler nağmelere değdiği zamn biçim kazanır....
öyle bir ilham ki içimi bile bazen kanatır...
güzel olana güzel demk gerekir.....
kaleminiz düşüncelerizle şekil bulup daim olsun...