YOKLUĞUN
Her sonbahar gelişinde
Bir hüzün dolar gönlüme... Dudaklarımdan dökülür Bir bir acılı mısralar Gözyaşlarım güz yağmurlarına karışır... Birini benzetsem sokakta sana Yolunu çevirip ellerini tutasım gelir Ne zaman umutsuz bir aşk duysam Şarkımız ne zaman çalsa radyoda Kağıt kalemle başbaşa kalıp Yokluğuna ağlayasım gelir... |