Öz olduğunu bildiğim halde
Sana inanmamakla hata yapmışım
Yüreğimde köz olduğunu bildiğim halde
Hayatımda çok var sanmışım.

Oysa bendeki sen
Hiç yoktu
Hiç olmadı
Yanılmışım.

Deniz sandım küçük gölcükleri
Gök sandım mavi boncuklu çipçikleri
Öper dudaklarımdan sandım
Kâğıttan mendilli sahte sevgilileri
O taht da hiç olmadı
Senden başka.

Taş olan ömrümü tortu tortu kazıdı asit
Seni anladığım an çoktan gitmişti şehirden
Seni seven, seni tanıyan ruh, vakit
Ben, benden olalı.. sen, bende kaldın.

Geri getiremediğim zamanı söyleme bana sevgili
Çok dalga vurdu kıyılarıma
Kül rengi deniz oldu avuçlarım
Yorgun kulaçlarım... bir adım ileri bir adım geri
Gelgitlere savurdum ömrümü
Beni bana bırak .

Şimdi diziyorum binlerce şiiri
Yorgun savaşçının iç çekişlerinde acıtıyor içimi ah….
Özür dilesem de içime çökmüyor ne ışık, ne ferah
Hangi cehennemin kapısında silinir bunca günah
Sen affetsen de, Ben affetmiyorum kendimi
Güneşi, yağmuru yitirdim
İstemem sabah.