Göçmen KuşŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kızım dokuz yıldır başka bir şehirde yaşıyor. Her yıl 15. 20 günlük izin için gelir ve gider. gelişi beni ne kadar sevindirse de, gidişi bir o kadar üzüyor. Son gidişinde onu otogarda yolcu edince, içime bir hüzün çöktü ve bu şiiri yazdım. Aslında bütün annelere tercuman oldu duygularım.
Göçmen kuş gibi yüreğim,
Hüzünlü, heyecanlı… Yolculuk var uzak diyarlara yine, İçim acıyor; her zamanki gibi… Düştü yavrum; göçmen kuş gibi yollara. Yürüdü bilinmezlere, Hayat denilen engebeli yolda… Anneyim ben, anne! Uçmayı öğretiyorum yavruma, Son ana kadar… Çıktığı uzun yolda, ya gücü tükenir, Ya engeller takılırsa, ayağına. Kaygılar taşıyorum içimde, Anaç bir kuş gibi… Ya bir azgın kedi, kaparsa yavrumu diye… Bakıyorum kara gözlerine. Dudaklarım mühürlü, kalbim gümbürtülü. Konuşuyorum yüreğimle… Dikkat et yavrum, dikkat et! Dikenli tellere, Takılırsa kanadına, Uçamazsın bir daha… Emine uysal /27/01/2010 |
Dikkat et yavrum, dikkat et!
Dikenli tellere,
Takılırsa kanadına,
Uçamazsın bir daha…
EVET KANAT KIRILMAYA GÖRSÜN;NE GÜZEL NASİHAT;DİKKAT ET-DİKKAT ET....