Takvimler yıl yeniliyor;
Saatlerde akrep ile yelkovan
Koşuyorlar durmadan..
Hızla geçerken zaman,
Şehirler aynı yerde.
Farklı yüzler sunsa da hergün..
İstanbul hâlâ aynı..
Bulutlar gelip geçse de,
Hala aynı asuman..
Güneş aynı ısıda,
Aynı dört bir yan..
Mevsimler hızla gelip geçiyor,
Ağaçlar soyunup giyiniyor.
Siyah beyaz resimler duvarımda,
Hep gülümsüyor
Hiç yaşlanmadan...
...
Sokağım değişmiş,
Ama yine pencere önünde yatağım..
Yine ufuklara dalmış gözlerim,
Artık daha çok akıyor gözyaşlarım,
Daha derin sancılarım.
Dudaklarımda daha anlamlı
Dualarım..
Ve daha çok sızlıyor
Dikişsiz yaralarım....
Sanki daha bir yakın
Bana hatıralarım..
...
Dönenler gitmiş,
Gidenler dönmemiş.
Ben hâlâ aynı çıkmazdayım,
Yazıyorum kırık dökük
Biriktirdiklerimi..
Ta..İçimde hissederken
Ne yazsam,
İfade edemediklerimi..
..
Ne yana koşsam yalnızlık,
Her yer karanlık..
Günlerden herhangi bir gün
Yine az sonra sabah olacak.
Mazide kalacak bugün de..
Hâlâ fırtınalar esiyor içimde,
Ve hâlâ devam ediyor hayat..
...
Yıldızları dökülürken gökyüzümün
Dalgalar döverken gönül kıyılarımı,
Dökülen gözyaşlarım
Hatırlatırken okyanusu..
İçimde erirken buzdağları,
Silinirken karı pusu..
Bir gölgenin eşiğinde
Soluksuz beklerken;
Bir şafağın muştusu..
..
Habersiz kırılmış gönül fanusu,
Göğsümde acılar artmış da kat kat..
Artık dinsin bu şafak, ölüm korkusu
Son bulsun sesler,dinsin serenat
Soyunsun tenimden
Hayat tortusu..
...
Sağanak duygular yağarken
Yaralarımı tekrar kanat.
Bir mabet gibi sesizce beklerken
Hiç gelmiyecek son yolcusu..
Ve varlığını özlerken,
Acısız son uykusu..
Bir var bir yok diye masallar anlat...
Nasılsa yokluğunda hep
Üstüne devrilir durur
Koca kâinat....



ESRA DEREL

20.01.10-İSTANBUL


Şiirime sesi ile renk katan sevgili NEBAHAT ERKAN’a(Günışığı)Çok teşekkür ediyorum...ESRA