KARA SEVDAYIM
Ben Ademoğlu’nun ilk ateşini
Yaktığından beri kara sevdayım Vezir’in Yusuf’u çekip zindan’a Tıktığından beri kara sevdayım Dünya gurbetine düştüm sürgünüm Hasretiyle geçer benim her günüm Leyla’yı ararken Mecnun’a ünüm Çıktığından beri kara sevdayım Onun sevdasından yandı bu sine Umrunda değil ki (yar)in nesine Şu Asi Nehri’nin dönüp tersine Aktığından beri kara sevdayım Bakmadı gözümden akan (yaş)ıma Kan doğradı ekmek ile aşıma Gönül sarayımı tutup başıma Yıktığından beri kara sevdayım Raslamadım asla onun eşine Anlam veremedim terk edişine BELGELİ’yi aşık edip peşine Taktığından beri kara sevdayım |