AŞKIMI GÖRÜVERDİM...Yine bir akşam, gün apansız dönüverdi Gecenin karanlığı, üstümüz de, çömeldi Örtüldü acilen, tümden gerçeklerin üstü Sisten aşkımda görünmiyor, oda pus’tu Apansız dalıp yırttım, o hain puslu havayı Çekip açtım, aşkımın o gül yüzünü yeniden Nazlı yârin ahu gözleri açıldı, parlayıverdi Güneşim açtı, gözlerim de kamaştı birden Sus puslar olmuştu, onca yoğun hislerinde Olası durmamış sır olunmuş, bilinmezlikde İçine çekivermişti acı duyguları, tonlarca Belki de çıkaramamıştır aşkından dirhemle Çılgınca döndüm doğaya, seni haykırararak Göğe uzanarak gecenin gizini yırtıverdim Kopardım aşkımı ondan, öpüp koklayarak Gün doğdurdum geceye, aşkımı alıverdim... (16.01.2010)AZAP… |
Olası durmamış sır olunmuş, bilinmezlikde
İçine çekivermişti acı duyguları, tonlarca
Belki de çıkaramamıştır aşkından dirhemle
Sevgili AZAP, içinden geçen duyguları o kadar güzel kaleme alıyorsun ki...Yine harika bir duygu kümesi...Yüreğine sağlık.Sevgiyle kal.Sevgi