Ben sevdiklerimi ne kalbmle ne de aklımla severim.
Olur ya kalp durur,akıl unutur.
Ben sevdiklerimi ruhumla severim.
O ne durur ne unutur.
MEVLANA C.R.


Bu şiirim birbirlerini ruhlarıyla seven iki dostuma,ruhumun bir armağanı olsun...

Gündüz vakti hiç yıldız gördünüz mü?
Güneşe bakmak cesaret ister.
Gözleriniz hiç kamaştı mı?
Hiç gözünüze çekildi mi perdeler?

Peki nedir sevgi?
Güneşin de bir yıldız olduğunun farkına varabilmektir,
Onun kavurucu sıcağına karşın,aydınlığını içine süzebilmektir.
Gölgelere ışık tutabilmek,karanlıkta beraber yürüyebilmektir.
Kaybolanı geri getirmek,geri getirileni kaybetmemektir.

Mehtapta parıldayan yıldızlar kadar görkemli,
Denizlerin kokusu kadar enfes,
Irmaklardan içilen sular kadar berrak,
Ve dağların tepesinde yetişen çiçekler kadar zirvededir
Sizin sevdanız...

En yorgun uykular kadar derin,
En derin hayaller kadar masum,
En masum gönüller kadar temiz,
EN temiz duygular kadar yücedir
Sizin sevdanız...

Sizin sevdanız;
Ne bir solukta yasanır,
Ne de bir heceyle biter.
Cümleler,öyküler,destanlar ister.
Destanlar ölümsüzdür,her geçen gün değeri artar.
Tıpkı,tıpkı sizin sevdanız gibi...