SORMAZDI
Yaşadıklarımı gün ,yazdıklarımı şiir sandım
Haykırarak okumuşluğuma yandım. Köylü Memet ağanın Fadime ’nınde aşkı vardı Gizlice sarılır koynuna atılırdı. Geçim derdi,ekmek derdi İnekleri sağılırdı Oğlunu kızını everir Tarlası iyi ürün versin sevinirdi. Kırardı ekmeğini soğanını Allah ne verdiyse yenilirdi Çok birşey bilmek gerekmezdi Muhtar , hoca ne derse yapılır Soru sormadan yastığına yatılır. Dertten kederden uzak sabah işe kalkılır. Nasılsa birileri düşünür ortaya atılır. Oğrendimde ne oldu ? Her harf sıralanıp benden hesap sordu Bedeli ağır sırtımda yükler doldu Umutla, mutluluk hayal artık Gerçekleri gömemez oldum Kokuştu özgürlükler akbabalar konar oldu Keşke cahil kalaydım gözlerimi yumaydım. Belki içim bu kadar acımazdı Sen kimsin nesin ? Her hak yedirişinde suçlusun diye Kendim bana sormazdı. 15-01-2010 İstanbul |
yoklukta mutlu büyüdük biz
şimdi mutlu değil çocuklarımız
avuçlarında dünya
haklılar aslında
onların ki sanal
bizim ki gerçekti avuçlarımızda...
.....Esen kal, şiirlerle.