nedensiz işte.ağladığımdan değil. nedensiz işte. içinden anılar geçiyor /trenler/ ıssız ovalarda kimsesizliğin üşüttüğü yalnızlık damlıyor yaprak uçlarından kendince akan pınara. bırakabilsem beni yüzümü unutmak istiyorum adımı seslenmesin kimse siyah deniz ,yollar siyah bütün dönüş sandığım aslında sabah öğle akşam kaçmaktan yorulduğum zamanda sobelendim her seferinde takvimler. |