617- RÜZGAR VE SEN
Başıboş denizlerin, dalgasına kapılıp,
Mavileri kuşanmış, sahiller terk edilmez. Rüzgârına sarılıp, sevdasıyla çarpışıp, Yelkenleri açmışken, akıllar sindirilmez. Ömürümün yettiği, bulutların üstünde, Çözdüğüm yelkenlerle, bilinen gemilerin, Cennet olacak elbet, kumulların üstünde, İzlerinde gördüğüm, umuttan mavilerin. Hasretin sarısından, yaprakları dökmeden, Mercanın acısını, yaşarız içimizde... Kardelen çiçeğini, toprağından sökmeden, Kırılmış ve dökülmüş, sevdası gözümüzde. Bilirim yelkenlerin, yalnız rüzgarındasın. Masum olan yalanın, sebepsiz ve anlamsız. Deniz, deniz dolaşmak? Bilirim ki dağdasın. Kaptansız yelkenler de, rüzgarların anlamsız. Şahin HANELÇİ 17.03.2007 ANKARA |
Masum olan yalanın, sebepsiz ve anlamsız.
Deniz, deniz dolaşmak? Bilirim ki dağdasın.
Kaptansız yelkenler de, rüzgarların anlamsız.
Var olsun yüreğin dost şair.Nefis şiirinizi kutladım selamla