AVNİ’İN GÖZLERİNDE
Kağıdın akında kara çizginin,
Kahkahalarla güldüğünü, Gırgır kaleminde gördüm; Çok sevdim, çok sevindim. Sevincimin çizgi kahkahasını, Devrederek kızıma, Ben kahkahalarımı, Tuvale renklerle güldüm. Asık suratlı hayata gülüşümü, Dizelere taşırken o akşam, İnsanın avanaklığının Avni’nin gözlerinde, Çizginin kahkahasını, Ağlattığını gördüm. İlk ve son kez, Duygularımı bir anlığına yakarak, Öfkeyle şiirimi sövdüm. (Oğuz Aral’ın ölümü için...) |
candan kutluyorum
saygılarımla...............