YUSUF OL...
Gecenin karanlığı sarınca kainatı,
Sen ışıklarını gönderirsin Beyaz geceler başlar Ben bir -yusufcuk -olur uçarım Kör kuyulardan Yüreğim kırar zincirleri Sıyrılır bedenim ,günahlardan ... Yol olurum, yolcu olurum Han olurum, hancı olurum Beklerim seni… Gelip geçersin, konup kalırsın belki Fırtınalar kopar içimde Yağmura yenilir gözlerim Davetsiz kapıda hüzünlerim Gelmelerin, kalmaların, olmaların, Biraz bende soluklanmaların. Dağıtır hüzün bulutlarını bayram olur Yusufcuklar havalanır kuyulardan Sen gelirsin, ben olursun Ben sen olurum "Yusuf" olursun zindanlar yıkılır Huzur bulurum gelişlerinde Başım göğsünde, mabet olur bedenin Putlarım yıkılır… Yeniden yeniden sarılır kanayan yaralarım Benlik hırkası sıyrılır düşer yere… can içre canınla senin olsun -canım- al Senden gayrısına, körüm, senden gayrısına lal 28/10/2008 23:57 Neriman AKGÜL |