MEÇUL AŞK
Özümde bin bir ateş yanar
Dışım dökülmüş virane duvar Dengini bilmez mahzun konar Deli gönlüm meçhul aşka koşar Baharda coşar yeşil bürünür Dallarda çiçek olur görünür Goncadır gün batımında dürülür Deli gönlüm meçhul aşka koşar Yaz gelen de servi de yaprak Çılgın fırtınalar kopararak Gelmek isterim sana koşarak Deli gönlüm meçhul aşka koşar Sevdayı sardım aldım destime Gül gönderdim sevdiğim dostuma Can verirdim istese üstüne Deli gönlüm meçhul aşka koşar Ben sevdim o kaçıp bıkmadı Ateş olup ocağım yakmadı Dönüp yüzünü bana bakmadı Deli gönlüm meçhul aşka koşar Zehirden daha acısın sen aşk Kuramadım deli gönlüme köşk Sen olmasanda bende yaşar aşk Deli gönlüm meçhul aşka koşar |