Çıplak ayaklılar
Arka odalara doğmaz güneş
Küf solur perdeler Haberi olmaz ne aydan ne mehtaptan Öksürüklerle hayattan Yıl çalan çocukların Beklemek sabır büyütür Anne kucaklarında Gün gelir en sivri gözler yürür meydanlara Huzuru kaçar hanımelilerin Ölmek hayat getirir Yaşamaksa ölüm kimi zaman Şiddetli bir rüzgarın ığratamadığı taş Bir damla suyun söndüremediği ateş yoktur Saz bir türkü doğurur Engelsiz koşusu başlar özgürlüğün Bir bir devrilir eğreti kuleler Arka odalarda karıncalanan çıplak ayakların Başlar çağı Çıplak ayaklılar gelinceye kadar |