Şiirdeki olay aynıyla vakidir.

Şehre inecekti kamyoncu dayı
Aceleden içti kahvede çay’ı
Günler kısa, epey işleri vardı
Tam gidecek sekiz on köylü gördü
Koşar adım geldiler bu tarafa
İçlerinden biri başladı lâfa
’Bizide al şehre kadar ne olur
Hem iyilik yapan iyilik bulur’
Baktı köylülerin garip haline
Başını kaşıdı eğdi önüne.
Dedi dostlar şoför mahalli dolu
Lâkin bulmalıyız bir çıkış yolu

Malumunuz kasada yolcu yasak
Ne yapsak da buna bir çözüm bulsak
Zaten işler kötü ceza yemeyek
İşi kitabına uydurmak gerek
Atlayın kasaya ama dinleyin!
Dikilmek yok! aksi halde binmeyin.
Oturun kasaya sakın kalkmayın
Dünya dursa sağa sola bakmayın.

Çevirdi kontağı yola koyuldu
İyilik yaptı ya; huzurla doldu
Geçen hafta aldı radyosu yeni
Açtı son’a kadar; kim tutar seni

Yarım saat oldu köyden çıkalı
Baktılar ki yolun önü tıkalı
Ekipler çevirmiş kontrol yapıyor
Bizimkinin yürek güm güm atıyor
Dur dedi görevli köylü dayıya
Yanaş şöyle iyicene kıyıya
Ruhsat dedi, memur gülümseyerek
Buyur dedi kaptan bir iç çekerek
Evraklara baktı evraklar tamam
Eksik görsem Babam olsa acımam!
Sesler duydu baktı yukarı şöyle
Aşağı bakmakta yiğitler öyle
Bu ne haldir dayı de hele bana
Cezayı hak ettin yaklaş bu yana
Öyle diyor yeni çıkan yasa’da
İnsan varsa,kes cezayı; kasa’da
Afalladı birden aklı karıştı
Döndü memur bey’e birden çıkıştı
’İnsan değil beyim hayvandır bunlar
İnsan olsa biraz laftan anlarlar’

Kaç kez tenbihledim oturun öyle
İnsan olan böyle yaparmı söyle?
Valla beyim durum böyleyken böyle
İster kes cezayı ister af eyle

Katıla katıla güldü memur bey
Dediki görmedim ben böyle bir şey
Bu sefer affettim dinle sen beni
Bir daha görürsem yakarım seni
İşte dostlar yurdumdan bir manzara
Hayattan zevk alın düşmeyin dara
Bana anlattılar size bildirdim
Yalansa onların orda değildim...!!!

Vars@yalım..............................İsmail GÜL.