TENİMİZİ YAKIYORUZ
TENİMİZİ YAKIYORUZ
Ayrılığı eziyoruz Çiçekleri süzüyoruz Aşk gölünde yüzüyoruz. Bir bedene akıyoruz Tenimizi yakıyoruz. Zümrüt bağda geziyoruz Karanfiller diziyoruz Közümüzü seziyoruz. Aynı gözle bakıyoruz Tenimizi yakıyoruz. Gökyüzünde tozuyoruz El eleyken sızıyoruz Sevdamızı yazıyoruz. Bizi bizde okuyoruz Tenimizi yakıyoruz. Yalnız iken neler çektik? Sonbahar Temmuz ektik Karakışı bahar ettik. Sonsuz huzur dokuyoruz Tenimizi yakıyoruz. Maneviyat yellerinde Nurayn’ımın dillerinde Nehri sevda sellerinde; Cennet gibi kokuyoruz Tenimizi yakıyoruz. Kadir DURAK (LEBİDERYA) ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR KAYNAK GÖSTERİLMEDEN YAYINLANAMAZ. |
Tebrikler . . .
Saaygılarımla . . ..