Kızıllığı ÖfkeninKim demiş insanlığın fotoğrafı çekilmez diye Tuvallerim sana boyanıyor boyam da sesinin kokusu Gök mavisi eklemeliymiş resme şık durur yüzünde Kızıllığı azalmış öfkenin yine görünüyor suretin Her şey elime yabancı nerde ellerin Tuttuğum boşluk perdeliyor sesini Sen gelince yırtılır karanlık, görünür yedi veren gülleri Uyansa feza ellerinde ruhunun ışığını süzse Başka türlü bir şey bu tarifi boşluk Sensizlik olmamalı şiir ağlamak için erken Hala ölmedin hala nefes alıp vermektesin Yani hala bendesin. Bekleme salonu yalnızlığına bürünmüş sesim Bugün dur bugün sus bugün ağla Yıka ruhunu eritip kendi kalıbında Bugün yak güneşi kavur yalnızlığım Dokunduğun tek yer yaralarımken Gelme neye yarar yalnızlığım sana adanmışken Paylaşılmaya değer ne kalmış sevgin şehri terk edeli Yaşamaya dair ne varsa seninle gideli E.S.E |
Kutlarım.................