Yeni yetme sevdalara inat sevdim seni,
Bir çiçeğin;
Bahara iştahıyla vuruldum.
Her gece,
kaldırımlara şiirler yazdı bu beden sokaklarda!
Uğruna destanlar çığırdı;
Masallarda…
Bir türlü gelemeyen mutluluğa;
Ağıtlar yaktı.

Eski püskü eşyalara değer biçerken
Şu kahrolası felek,
Ben hep sevdamı sattım umutlara!
Ne kadar fakir kalsam da,
Zengin kalpsizler yanında
Umudum vardı yarınlara!
Yetmedi…

Üzerine basılmış karlar olurdu;
Benim kışlarımda,
Beyazlara sansür konurdu.
Ufacık bir pencere aralığından bakıp,
Avunurdum sarılarla,yeşillerle;
Sürmedi…

Ama sen;
Daha dün gibi aklımda;
Yalın ayak gelişlerin,
çocuksu gülüşlerin…

Meğer ne çok siyah varmış etrafımda!
Sen her şeyimdin ya?
Kapkara bir sen bıraktın ardında bana,
Sen gidince anladım;
Esmer günler var ufukta!

Ama sen;
Hiç bitmeyen bir gecede,
Hiç bitmeyecek sandığım rüyamdın;
Kabusum oldun…