Sen varsın ben yokum aslında

Sokak lambası altında Sonbahardan bir parça olunca manzara
Sen geldin aklıma bir anda sisli yarım aydınlık havada
Çakıldım merdiven başında ayakta kaldım karanlık dar sokakta
Bakındım sağa sola resmin var kaldırımda duvarda alın yazımda
Sahici duruyordu savrulan saçlarla
Sen yoktun aslında biliyorum kaldırımda o boş duvarda

Sis sinmişti sokağa ateşin düşmüştü gönülde bağa
Göz görmüyor aslında beyin çiziyor gelip giderken arada
Sesin yankılanıyor ayak seslerin kaldırım taşında
Göz kırpamıyorum hayalin aklımda göz ucumda
Zarar veremem sana sokakta uykusuz kalsamda
Adımlayamıyorum sen varsın adım başımda

Yüreğim ürperircesine soğuk değil ortamda
Parıltın düştü soskak lambası söndü utançla
Açtım kollarımı haydi gel beni kucakla
Olmadığın ortamda nasıl olur kaldırım taşında dar sokakta
Sen hayalinle ben bedenen varım kenarda duvar yanında
Gözümde bir damla oda kanama sen çok uzakta

Yanımda yoksun ama hayalin koynumda
Varya o yeter bana sisli karanlık dar sokakta
Sokak lambası altında başım da yok fötür şapka
Ağzımdan çıkan sigara dumanı savrulurken sağa sola
Kalbimde kanamalı yara miydemde sızma gözde kanlı damla
Ölüyorum yatakta bu sokakata sen varsın ben yokum aslında

06.03.2009
Seyfi Yiğit
.....................Sanırım ıhlamur yolu giz zi hatırlattı aslında varda ama neyse şiirimin bir başka esintisi yani ALKIŞLIYORUMMM.......