BAHARDA GÜL,DİKEN VE DALLAR
Sen ey savaşçı hiç kılıcını güle vurdun mu?
Laneti hissedersin o zaman iliklerinde, Ben bunu sana yazdım haberin yok mu! Hiç olmassa rahatlat ben seviyorum deyiverde. Gözün kırpılınca bir ışık çıkıverdi. Midem bulanır gibi oldu sen gülünce, Yo yanlış anlama tiskinti değil,bu başka birşey. Yastığıma başım değmeyince sebebini anlayıverdim. Anla bıraktı be kafa seni düşünmekten başka herşeyi. Şu arka bahçede bir dal vardı, Ucu pörsümüş bir de yabani diken, Onlar bile baharda şen oldu. Bir benim yalnız fakir evim şenlenmedi, Oda şenlenirse bu çifte bahar, Değildir,çifte düğün derler buna, Dallara,evlere,güllere,dikenlere kuşlar kona kona... Fatih Pehlivan |