sazovası ergenekonum
sek sek azabuza
nallış kayduma
esir uzun eşek fillik
birdirbir körebe med çellik
bütün bunlardı oyunum

daha yedi yaşındayken vardı bir okulum
mahallenin çocukları
sererdik ağaçları
minderlere kurulurduk
bütün derslerin canına okurduk

çolakların arif hüseyin börek
abidin kızının emine ömeya
tırışların alaattin baattin
meendilerin ümman fadime
cuburoların ayşe karasanların hasan
keşke birde sen olsan..

gittiğim yere taşıdım
ev oldu kahve oldu
bazan mescid bazan rakı sofrası
bazan yolboyu bazan devrezde balık sofrası
ocak halvet asker ocağı
her yerde gitti benle okulum
kimi fahişe oldu kimi derviş aktığım
bazan çocuk bazan yaşlı gözlerine baktığım
öğretmene ere kurmaya
başka açıdan baktırdım

hiç çekinmedim insanımdan bir an
ben ne dedimde milletim yapmadı
doğrularım hep orgeneral hep başbakan
ne zaman bu gönül yoruldu
bencilleşti
o zaman bu millet
sefilleşti
suçlu olan bendim sendin
yorulmamaya etmiştik yemin
yoldaşını satanı değişiriz
bir sokak kaltağına demiştik
yorulmazdım sen olsan

doksan bin eroya çanta başörtüye gitti ülkü
çankaya yokuşunda balam asyanın yamyamları
gönüllerde malmülk derdi TANRI korusun TÜRKÜ