Kötü bir sene oldu yeğenim
Kötü bir sene
Sana hep der hep söz verirdim
Umutlarını yitirme
Sakla en küçük de olsa geleceğe tasarılarını
Onlar seni yakalar can evinden ve tutup uçururlar ta ötelere
Ne gün ki yitirip öne eğdin başını
Ne gün ki teslim oldun
Tutsağısın bilmediklerinin

İşte
Bu son sözüm oldu
Yok olmanın en basit
Yok olmanın en düzenekli
Ve
En cömerdi kendini ele vermenin

Niye yakınıyorsun
Neyi tartışıyorsun
Sen genç
Sen delikanlı
Dipdiri ve capcanlı
Ben se altmışlardan kalma
On iki eylüllerden kalma orta yaşlı bir yaralı

Haksızsın
Onur ve açlık bir arada yürümez
İlk dürtüye dermanı yoktur insanın
Herhangi birinin yazdığı fermana da
Bir kara deliğe sürükleniyoruz diyorsun
Siz kim
Biz kim yeğenim

İletişim denen görsel ve işitsel ihaneti insanlığın
Ve
Ne sır
Ne giz
Ne içsel değerleri insanın
Sevgili yeğenim
Dış giysilerimiz
İç giysilerimiz
Anlayacağın orta yerlerdeyiz

Göbeğimiz açık
Kıçımız da açık
Verdiysen eline değneği iş bilmezin
İnsanların
Burnundan gir bilmem neresinden çık
Salt bu ülkenin mi
Yapma yeğenim
Tüm dünya insanlarının
Hem aklı kaçık hem kıçı açık

Bana kutlama yazısını yollamışsın yeni yılın
Sağol narinim
Sağol yeğenim
Lakin
Bir yıl daha yaş baş yol alıp gidilen yere mi
Yoksa yollarda sıra sıra dikenlere dikenli tellere mi yazın
Ah ki ne ah
Hiç de öyle değil
Ayağı kazın

Biz küçücüktük
Biz gençtik
Tıfıl
Ergen
Sevdalısı memleketin

Bir bir toplaşmıştık her yerinden yurdumun
Sen daha kafanı toplayamamışsın

Şu iki kök kelimede takılı kaldı aklım
Kut ve
Tabut
Dilediğim biriyse
Ötekisi gördüğüm

İplikler olmadan kördüğüm
Dilediğim olsun yeğenim

26 aralık 2009 Denizli