AVUÇLARIMDAKİ...
Karanlık, uzayıp giden deniz
Gece kuşları öter biteviye. Birden... Sen çıkar gelirsin hayalinle, Nasıl da güzelsin sevdiğim Nasıl da eşsiz... Ben, üstü başı perişan, garip Mekan olmuş ağaçların altı. Uzattım ellerimi tutasın diye Bir maden parçası üşüttü avuçlarımı. Ne olurdu müsavi olsaydı şartlar Ya ben seni sevseydim ihtişam içinde. Ya sen tutulsaydın Şu garipliğime. Bir yanlış anlamaydı hüzün dolu Sevgiyle dokunmanı isterdim ellerime Şimdi bu avuçlarımdaki soğukluğu Öptüm saatlerce, sen varsın diye... |