HOVARDALIK
Sana sevdalanmak suç mu bebeğim.
Yok senden hiç isteğim. Ayran gönüllünün biriyim. Güzeller yaratmış yaratanım. Hiçbir gönle girememişim. İnanmak sana kalmış güzelim. Yok benim bir şeyciğim. Bir kula olmadı kötü niyetim. Sanma ki hovardanın biriyim. Silip atabilsem şıpsevdiliğim. Tanrımın istediği bir kul olurum. Hovardalığım gönlümdedir. Kalbime söz geçiremem, neyleyim. Ah sevdiceğim, yüce kalem yazmış kaderim. Çileli yaşamım kabullenmişim. Bunu bana reva gören kudret kalemin ben nasıl kırayım. Taze, körpe bedenler,cam gibi gözler,munis yüzler,endamlı yürüyüşler, Ak pak gerdanlar ,bül bül gibi şakıyan tatlı diller,sanki bir ayinden resmi geçitlerle, Beni benden alıp, Cuş u huruş eyleyip,yürek yakarlar... Sen gibi “Dilbere,hûrîler başım”, Destanları dizsem günah mı ola. Bir kerecik dönmek ateşlere atılmak mı? Zulmün sürdürmek yaşarken öldürmek değil mi? 22 Aralık 2009 |