Kuyudan çekerek doldurdu testi
Adını sorayım dedim, utandım.
Mest eden neşesi yüzüme esti
Yanına varayım dedim, utandım.

Aydan güzel çehre, hilâl kaşları
Yaya koydu; kalbe attı taşları
Gözlerinden akan dolu yaşları
Bir kere sorayım dedim, utandım.

Geceler kayboldu, uykusuz düşler
Heceler değersiz, duygusal başlar
Kekemeye döndüm, anlasa haşlar
Doğruyu söyleyim dedim, utandım.

Güzelliği ceylan misali çarptı
Gözüme bakarken kaşla göz kırptı
Ömrümün patika yolunda sarptı
Aşık oldum diyem dedim, utandım.

Yürüdü, topraktan duydum çalımı
Kızaran yüzümden bildi halımı
Attı havasını, çeldi şalını
Alnını öpeyim dedim, utandım.

Eşsiz tasarlanmış o kaşlar, gözler
Şu fidan boyuna dayanmaz özler!
Dilde hece biter yazılmaz sözler
Kapında yatayım dedim, utandım.

Yola adımları seyrekçe bastı
Yağlı urganıyla ayaktan astı
Dursunî’ye neydi bilmem ki kastı
Asma, ben öleyim dedim, utandım.

DURSUNYEŞİL