ANNEM

Mezarına lale ile güller diktim
Etrafına çiçekler ektim
Sen öldüğünde göz yaşım döktüm
Bir tek sana yas tuttum Annem

Çoban gibi peşimi güderdin
Bir tek sen kol kanat gerdin
Yaşamayı herkesten çok severdin
Beni bu alemde yetim bıraktın Annem

Sofrandan ekmeğini yemeyen kalmadı
Kapına gelen kimse boş dönmedi
Sanırsın ki şimdi dünyaya gelmedi
Yaşarken kadir kıymet bilenlerdendin Annem

Dünyaya tek başına kafa tutardın
Hayatı istediğin gibi yaşardın
Düğün dernek dedim mi koşardın
Sensizlik çok acı geliyor Annem

Dün gece seni rüyamda gördüm
Beyazlar giymiştin başıma geldin
Ben seni her şeyden çok sevdim
Sen benim için her şeyden azizsin Annem

Dünya;senin yaşadığın dünya değil
İnsanlar çok değişti artık
Kızını da senin yanına uğurladık
Hatıralardaki güzel günleri andık Annem

İki lale dikmiştim rengi sarı
Veriyordum her gün onlara suları
Çalmış mezarından bir haşarı
Tanıyan kalmadı haramı helali Annem


Arif BARAN