ÇIKMA KARŞIMA
Dostluk pekişir mi yalan sözlerle
Gözüme bakarak kandırma beni Yüreğimi yaktın korlu közlerle Yalvarırım daha yandırma beni Çatık kaşlarınla gönlümü yıktın Bilmem ki karşıma nereden çıktın Dost gibi göründün özümü yaktın Dumanım yükseldi söndürme beni Şimdi arıyorum sensiz günleri Zehir ettin bana geçen dünleri Unuturum elbet bütün bunları Yolumuz ayrıldı döndürme beni Seni Aslı bildim Kerem’in oldum Ne güzel yâr diye aşkınla doldum Yanılmışım meğer dersimi aldım Sallara günahkâr bindirme beni Senden kaçıyorum el oldun bana Onulmaz dertleri sen saldın bana Bir gün kıyacağım bu tatlı cana Görürsen iplerden indirme beni Sızlamaz vicdanın bu garip kula Bilmeden vuruldum değersiz pula Bir daha görünme Zeki Tombul’a Ölmeden mezara kondurma beni Zeki Tombul |
Ahenği, anlam zerafeti ve kelimelerin uyumundaki güzellik farkını hissettiriyor...
Şair çıkma karşıma desede yürek bu sitemi bozar gözler hala beklenende...
Kutlarım çok güzeldi,selam ve dua ile