MADIMAKTA YANAN BENİM
Üzerime dünya çöktü
Madımakta yanan benim Kül tenimden ruhum çıktı Madımakta yanan benim Gül tenimi kor eyledim Yaram azdı yok mehlemim Kor, kor oldu alev tenim Madımakta yanan benim Kör olası kahpe yobaz Hak kuluna kıyılamaz Yaza, yaza sözüm bitmez Madımakta yanan benim Yolum gider Sivas üstü Adımlarım gitmez küstü Ömrüm geçer bir nefesti Madımakta yanan benim Toplanmışlar kör dinsizler Hak yapanı sanma gizler Tükenmeyiz canız bizler Madımakta yanan benim Yola feda ettim seri Yanıyorum dünden beri Pir yolunda diri, diri Madımakta yanan benim Yazan benim çizen benim Size atmam yok kemiğim Zülfikar’a teslim ettim Madımakta yanan benim Kul fazlıyı sanma ölür Bir sır olur hakka yürür Yaratanım beni görür Madımakta yanan benim kul fazlı tah:10.11:2009 |
düsünerek dinlemek
selam olsun