Üç Taş
Voleybol oynardık,
Hep beraber. On altılık tüfekle, Üveyik vurmadık mı! Şu motordan, Nasıl da düştük be, Gül beyazı unuttun mu lan! Neydi o kız. Liseyi hatırladım bir an, Ne yazılmıştım ona, Ama siz çok korkakınız, Bizi gözetlerken bile kaçardınız. Onu takip eden lavuğa, Kafa attığım gün. Ananızın dizinin dibinden, Hiç ayrılmadınız. Ama ben size o zaman bile, Hiç kızmadım ki, Hiç de güvenmemiş’tim zaten... Şimdi de, Kendimden başka; Hiç kimselere. Yaşar Cerit |