[ Hayatta herşey biz insanlar için, bu defada biraz gülelim ne dersiniz? Suna gelin şiiri Kayınbiraderimin eşi için yazılmıştır. Kayın biraderim Selahattin eşi ve iki kızıyla birlikte (Elif ve Duygu) 1999 depremini İzmit-Değirmenderede yaşayan ailelerden olup, şu an aynı yerde hayatını sürdürmektedir. Eşi Suna gelin şiir yazdığımı bildiği için hep; Fikret ağabey bana benimle ilgili bir şiir yazarmısın, der dururdu. Be kardeşim ısmarlama şiir olurmu, insanın şiir yazması için birşeyler hissetmesi, birşeyler yaşaması, ya da ortak yönlerinin olması gerekmezmi dediysem de anlatamadım. Düşündüm, düşündüm onunla ilgili iki tane ortak yönümüz vardı. İkimiz de yemek yapmayı ve yemeği çok seviyorduk, hatta bu yüzden ailede adımız kocaboğazlı gelin, damat diye çıkmıştı. İkinci ortak yönümüz ise Kayınvalidemiz Bahriye hanımdı. İşte Suna Gelin’e şiiri yazdım sonunda ve hareket noktam bu iki ortak noktamız oldu. Bir tebessüm... ]

Dudu dudu dilleri var.
Midesinde zilleri var.
Benim gibi yemek sever.
Kilo alır birer birer.

Kara kaşlı, kara gözlü.
Tatlı dilli, güler yüzlü.
Selo’sunun uslu eşi.
Gönlünde doğan güneşi.

Elif onun alfabesi.
Söylerken hep titres sesi.
Duygu hanım ikincisi.
Gönlünün minik incisi.

Gönül yakın yollar ırak.
Kargoya bir mantı bırak.
Ötüyor zili midemin.
Nazım sana Suna gelin.

Umut dağı katar katar.
Miden kalbin gibi atar.
Tanıyorum ben bu sesi.
Sanki kendimin midesi.

İki ortak yönüm senle.
Tam yerinde kesişiyor.
Biri midem hep aç diye.
Biri kaynanam Bahriye.

Geldim Suna gelin, geldim.
Vallahi açlıktan öldüm.
Ekmeğimin arasına
Domatesle, peynir dürdüm.

Böyle gelin bulmak zordur.
Selo Beyim miden doldur.
Erkeğin kalbine giden.
Midesinden geçen yoldur.

Şiir istemişsin benden.
Önce başladım midenden.
Mevlam ayırmasın seni.
Senin gibi sevenlerden.

MEHMET FİKRET ÜNALAN
22 ŞUBAT 2009/İZMİR