maviler
özgürlük seni koklamaktı yanlızlıgımda
yoklugunda aglamaktı, kulaç atmaktı mavilerine umudun uçup gitmekti sonsuzluguna soyunup dökünmekti bugday tarlalarında karlarda yürümekti cebecide, bir kış kestanesine tav olmaktı iş çıkışları sana anlatmaktı kendini uykuda maviler senin içindi herhalde titrek ayazları vardı umudun en delice sevişmeler karanlıgında ankara tanırdı çocuklarını dikimevi postanesinde o kadın mavilerden ırak giri saçlı yalan en kahpe kavgalar ölüme dair o lacivertleri kıskandıran mavi sana dair bana dair yüreklerin dayanılmaz hali. |