İSTANBUL YASTASönmüş güneşin nûru, çekilmiş de ufuktan, İstanbul’a mâtem çöküvermiş, çok uzaktan Örtmüş de siyah tüllerini üstüne çoktan İstanbul’a mâtem çöküvermiş, çok uzaktan Bir yanda nöbetten yeni çıkmış gibi surlar, Bir yanda hisarlardan eser bir deli rüzgâr, Akşam yine sâkin, yine her yerde hükümdar, İstanbul’a mâtem çöküvermiş çok uzaktan Vezin:Mef’ûlü-Mefâîlü-Mefâîlü-Feûlün |