SOKAK ÇOCUĞUYUM
Ben,
Sokak çocuğuyum. Çileyle yoğrulmuş ömrüm. Bir gülüşe hasret gelir-geçer. Labirent misali çıkmaz sokakları en iyi ben anlarım… Bir bilsen niçin dilenirim? Ölmemek tek isteğim... Bir köşeye paçavra misali atılıp,horlanmışım. Sokak çocuğuyum. Dayak yer, Tacize uğrarım. Tacizci olur, Adım, Kapkaççıya,ite kopuğa çıkar. Sahibim mi var? Kalleşlerin denek gibi kullandığı Biçareyim. Hasretim sıcacık bir ekmeğe. Yemeği hiç görmedim. Kokusunu duymadım. İmrenirim anaların sarılmalarına. Soğuk betonlar en güzel döşeğim. Ne gelir elimden. Bu kaderi ben mi istedim. Ey Allah’ım. Yakup Onat |
saygilar,slmlar...