BİR ŞİİR Kİ SENİ ANLATAN..
Sevgiye hasret bulutlarla kaplanmış.
yüreğime sevgi tohumları saçtın. yağmura hasret toprak misali.. Beklerken kavrulan bedenime bir damla çiy tanesi.. Bozkırlardan gelen çağlayan misali… Aktın gönlüme… Sevdayı içtik bir çay bardağında yudum yudum… sevmeyi öğretin o buğulu gözlerinle.. buldum sevdayı. kaldırdım umutsuzluğu... Dokundum bedenine.. Aşkı tatım o buğulu gözlerinde… Yeşerdi kışımın ayazında sevda gülerim… sen ne hasretimde gizli sevdam nede beklediğim.. aşk meleğiydin.. sen gerçeğin ta kendisiydin.. Munzur un kayası kadar sert.. ama aşk meleğinin kanatları kadar yumuşak ellerin.. Baharın ılık sıcaklığını içime akıtan… Sevgi dolu gözlerin beni karanlık kuytularımdan çekip çıkaran… kulağıma fısıldadığın aşk sözcüklerin.. kararan dünyamda.. açan bahar güneşim.. oldun sen sen bir tanem .. bir sevgi tohumu düştü virane gönlüme.. Önce beni ürperten… Ama her dokunuşunla kuruyan dallarımda filizlenen… Sevgi buselerinle beslediğin bu aşkı… işledin bedenime ilmek il mek.. Bahar meltemiydi esen yüreğime o ılık nefesin… her güneşin doğuşunda çiy taneleri.. Hayat verdi can verdi bedenime... sen yeniden doğan güneşim. Sen yeniden gelen baharım… Sen sen sen bir tanem… Hezale… |