' SoN^papatya , (Burak İŞKOL / (16.11.2009)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir keresinde, koca binanın önündeki küçük bahçeyi kimseye sormadan papatya ile doldurmuştum.
Sonra ufak yavru bir kediyi o çiçeklerin arasında buldum bir gün. Besledim, ben de onunla birlikte büyüdüm zamanla :) Sonra bir gün yollarımızı ayırmamız gerekti ve böyle bir can acısı olmadı daha önce. Küçüktüm, üzgündüm ve ağlıyordum. paylaşmak istenirse böyle paylaşılır bu durum dedim ve karaladım :) Umarım beğenirsiniz. Teşekkür ederim okuyan herkese.
Yokluğunu hissettiğim her an bana cehennem ateşinden kötü..
O ısdıraplı saniyelere lanet okuyor ve ruhumu bir tutam daha şeytana veriyorum. İyi olmamı istiyorsan hayatına, bensiz hayatına devam etmelisin.. Bırak bende akıp giden zamanla yok olayım senin içinden.. O son papatyam seni ne kadar sevdiğimi söyleyecek ve kulağına sessizce "elveda güzel papatya" diyecek.. |