Misafir Odasından
Sana geliyorum sana!
Yıllardır içimde biriktirip sakladığım Misafir odasından sevda sözlerimle Ya da; Konuşmaksızın Bir tek söz söylemeksizin suskunluğumla... Korku dolu Güçsüz Üzerini yalanlarla örtmediğim hatalarımla Bana fırsat vermeyenleri bırakarak bir yana... Onlar zamanımı Umutlarımı çaldılar. Her seferinde çentik atarak Büyüttüler, kanattılar yaramı... Paylaşım adına sunarken mavileri, Yıldızsız gecelerin karanlığına çektiler beni! Uyuyamadığım kâbus dolu sancılı akşamları, Üşüdüğüm güneşsiz sabahları... Arzulayıpta ertelediğim ne varsa Toplayıp geliyorum; Koşulsuzca Sorgulamadan Yargılamadan Sevmeye... Değiştirmeye çalışmadan Hayatı yeniden keşfetmeye... Sevdamın isimsiz neferi ; Gerçek olmaya hazır mısın benimle? Gel ve sarıl… Sahte hayatların ortasında Gerçeğim, suç ortağım ol! Âşık olmak suçsa, birlikte işleyelim... Bekletişlerle tüketme beni! Son bulsun yalnızlığım Kalabalıklar ortasında. Sensiz bir gün bile Acıtsın Yaralasın Kanatsın Kalbimi... Bekletme içimde ki çocuğu, gel artık... Gel ve sarıl, durma! Ağlamak suçsa Birlikte ağlayalım zaaflarımıza, Katılırcasına... Korkuyorum Güvenmek istiyorum Birine güvenmenin o eşsiz dinginliğiyle Benliğimi sunmak, Yalnızca sana... Yıllar oldu ışıksız... Aksın yüreğine ışığınla bu yürek... Gel ve sarıl o zaman Hadi, durma… Refika Doğan |
Güvenmek istiyorum
Korkmakta haklısın
Korku ve ümit
yanyana içiçe beraber,
ümidini kaybetme yeter.
Kutlarım.