YENİDEN VE YENİ
Gözlerindeki umudu aldım ben görür görmez
Mavinin tonlarında kayboldum Yüzünün keskinliği kesti bedenimi Gülüşünün masumluğu sardı bedenimi Fuzuli okudu gözlerim her gece Gelememek sana,sevememek acıttı canımı Servi boylu sevgili derdi şair Benzetirdi ya en yüce şeye Gerçeğin kendisini gördüm sende En dibe inmişken ben Zirvedeydin sen Hayatın sahnesinde Fazlasıyla iyidin,alışmışken kötüye..! Eskiye dair ne varsa yok etmek istedim Güneşin sıcağını hissetmek hücrelerimde Yağmur damlaları akmalı içime Serinletmeli bedenimi İç çekmemeliyim ’keşke!’ diye Böyle dokundu senden habersiz Gözlerin muhtaç ellerime Yanımda,hissedemedin atan kalbimi Gülümsedin sadece Oda yetti bütün gece... ESMA BÜŞRA AYDIN |